نکته: مشکلات کبدی در استروئیدهای خوراکی همیشه وجود دارد.
استروئیدها به طور عمده در دو دسته اند:
۱.آلکیلی ۲.بتا
استروئیدهای متیل دار شده (الکیلی) برای کبد سمی هستند، چرا که (به غیر از متیل دار شدن دارو) که میزان سمیت دارو را علیه کبد و دستگاه گوارش بیشتر می کند.
همچنین وجود گیرنده های زیاد آندروژن در کبد (مخصوصا درآقایان) باعث میشود این گیرنده ها در برابر استروئیدهایی که وارد این عضو می شوند حساس باشند، از طرفی کبد محل اصلی برای متابولیسم استروئیدهاست.
تمام عوامل بالا در کنار مطالعات انجام شده، کبد را به عنوان بافت اصلی و هدف استروئیدها (مخصوصاً استروئیدهای الکیلی) معرفی میکنند به طوری که آنزیم های کبدی در ورزشکارانی که مبادرت به مصرف استروئیدها می کنند به طور قابل توجهی بیشتر از دامنه نرمال اندیکس های آزمایشگاهی می باشد.
طبق مطالعات، استروئیدهایی که رو کبد اثر میکذارند، بیشتر دو آنزیم AST و ALT را دچار تغییر میکنند و آنزیمهای ALP و GGT تغییرات زیادی ندارند.
همچنین، کمی چرب شدن کبد توسط این دسته از داروها مخصوصاً در دوزهای بالا امکان پذیر است، لذا حتما باید سلول های کبدی ترمیم و ریکاوری شوند.
دو داروی لیو-۵۲ (و امثال آن) + گیاه خارمریم (سیلیمارین) اصولاً در دوره پاکسازی بسیار کمک کننده به کبد هستند.
همچنین سایر مواد مفید بر کبد، ویتامین های E و B و زرشک کوهی، گیاه کاسنی، گیاه شاه تره هستند، که در ادامه میخواهیم بر روی ویتامین E بیشتر تمرکز کنیم.
طبق پژوهشات گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران: ۷۲ موش به ۸ گروه تقسیم شدند.
به چهار گروه از موشها، در مدت زمان ۴۲ روز، ویتامین E به صورت خوراکی داده شد. (۱۰۰ واحد بینالمللی بر کیلوگرم)
به ۳ گروه از موشهایی که ویتامین E دریافت کردند، ۴ ساعت بعد از مصرف ویتامین، ۳ دوز متفاوت از دیانابول داده شد.
نتایج نشان دادند که دیانابول باعث افزایش معنیدار در سطح AST، ALT و ALP و آلبومین شد.
تجویز ویتامین E به شکل قابل ملاحظهای سطح آسیب هر ۴ مورد بالا را کاهش داد.
ویتامین E قادر به کاهش آسیبهای اکسیداتیو (ناشی از مصرف دیانابول) در کبد و کلیه است.
لذا بهتر است ورزشکاران همراه با دیانابول یا سایر استروئیدهای خوراکی، ویتامین E مصرف کنند. (۱۰۰ واحد بینالمللی بر کیلوگرم)

